donderdag 2 oktober 2014

Boekverslag Mevrouw Verona daalt de heuvel af (Dimitri Verhulst)



Door: Meike Kombrink
Datum: 02-10-14
Klas: V5C





1) In het boek kijk mevrouw Verona terug op haar leven op de verlaten heuvel Oucwègne alvorens te sterven.

2) Tijdens het lezen van Mevrouw Verona daalt de heuvel af heb ik veel gelachen. Mevrouw Verona vertelt in dit boek namelijk vooral de grappige, eigenaardige of leuke verhalen uit haar leven.  Daardoor had ik veel zin om door te lezen en de volgende herinnering te lezen. Dit gevoel ging wel gepaard met bedroefdheid, omdat mevrouw Verona aan het begin al duidelijk maakt dat ze afdaalt om daar dood te gaan en dat het laatste hoofdstuk dan ook doet. Die bedroefdheid is alleen niet groot omdat mevrouw Verona zelf 'tevrede' is met haar dood.

3) In Mevrouw Verona daalt de heuvel af is (volgens mij) de idee dat, als je een mooi leven hebt gehad, je niet verdrietig moet worden als je eenmaal dood bent gegaan. Maar dat je tevreden moet sterven. De idee is dat als je een gelukkig leven hebt gehad, je niet moet treuren dat er een einde aan komt. Soms is het ook wel weer mooi geweest. In het boek komt dit terug alszijnde de herinneringen die mevrouw Verona ophaalt. Bijna allemaal zijn deze positief en zij sterft dan ook tevreden.


4) De idee in Mevrouw Verona daalt de heuvel af is zeer zeker actueel. Ik denk dat dit onderwerp altijd actueel zal zijn. Iedereen lijkt namelijk bang te zijn voor de dood en wil deze zo ver mogelijk uitstellen. Dimitri Verhulst geeft hier een nieuwe visie op, die mij zeker aan het denken zette. Want, alhoewel de dood 'eng' lijkt, is het een sterk punt dat je niet moet treuren als je een gelukkig leven hebt gehad.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten